بررسی تاثیر تزریق مخلوط آتروپین-پرومتازین بر طول مدت مراحل زایمانی و ‌آپگار نوزاد

از آنجا که مخلوط دو داروی آتروپین-پرومتازین بطور شایع در بخش های زایمان جهت کاهش طول مدت زایمان مورد استفاده قرار می گیرد و باتوجه به تناقض هایی که در مورد تاثیر آنها وجود دارد، این پژوهش نیمه تجربی و یکسویه کور با هدف بررسی تاثیر مخلوط آتروپین-پرومتازین بر طول مدت مراحل زایمانی و ‌آپگار نوزاد بر روی 200 زن باردار که جهت زایمان مراجعه کرده بودند انجام شد. با شروع فاز فعال زایمان (اتساع 4 سانتیمتر سرویکس) به گروه مورد (100 نفر) 0.5 میلیگرم آتروپین و 25 میلیگرم پرومتازین و به گروه شاهد (100 نفر) 2 میلی لیتر آب مقطر به عنوان پلاسبو به صورت عضلانی تزریق گردید و بطور همزمان آمنیوتومی (پارگی مصنوعی پرده های جنینی) نیز انجام شد. افرادی که دارای زایمان زودرس، پارگی زودرس کیسه آب، توکسمی حاملگی، بیماری قلبی، بیماری دیابت، دو قلوئی، نمایش غیر طبیعی جنین، تنگی لگن و اندیکاسیون القاء زایمان بودند، از مطالعه خارج شدند. سپس طول مدت مراحل زایمانی و آپگار نوزاد اندازه گیری و ثبت شد. یافته ها نشان داد که تفاوت معنی داری در میانگین طول مدت فاز فعال زایمان، مرحله دوم زایمان و آپگار نوزاد در نخست زاهای دو گروه وجود ندارد. این تفاوت در چند زاهای دو گروه نیز معنی دار نبود. باتوجه به یافته های فوق استفاده از مخلوط دو داروی آتروپین-پرومتازین برای پیشرفت زایمان مورد تردید قرار می گیرد.